Voetreflexologie

Achtergrondinformatie De afbeelding hiernaast is gevonden in Saqqara, Egypte, in de tombe van de arts Ankhmahor. De afbeelding dateert uit ongeveer 2400 v.Chr. Het ziet eruit alsof hier de toepassing van voet- en handreflexologie wordt uitgebeeld. Dat zou dan betekenen dat deze behandeling al bij de oude Egyptenaren in gebruik was. Maar daarvoor is geen echt bewijs aanwezig. Wat wel bekend is, is dat reflexologie zijn oorsprong vindt in de zogeheten zonetheorie. Deze theorie is begin 20ste eeuw ontwikkeld door de KNO-arts dr. William Fitzgerald. Hij deelde het lichaam in tien verticale zones in. Volgens hem had druk die op een bepaalde plek in een zone werd uitgeoefend een verdovende werking op andere plekken in dezelfde lichaamszone. In 1915 verscheen de eerste publicatie over het werk van FItzgerald. Dit werd geschreven door de arts Edwin F. Bowers, met wie Fitzgerald samen het boek “Zone therapy” schreef. Dit boek bevatte behandelverslagen van (tand)artsen, gynaeocologen, KNO-artsen en chiropractors. De bevindingen van Fitzgerald werden verder ontwikkeld door o.a. de chiropractor dr. Joe Shelby Riley. Hij legde een relatie tussen enerzijds bepaalde punten op handen en voeten met anderzijds bepaalde punten elders op het lichaam. Riley had een assistente, de fysiotherapeute Eunice Ingham. Zij werkte met de zonetherapie en specialiseerde zich in de toepassing ervan op de voeten, die zij -analoog aan de zones van Fitzgerald- elk ‘overlang’ in vijf zones indeelde. Om deze reden wordt zij als grondlegger van de voetreflexologie gezien. Een belangrijke publicatie van haar hand is “Stories The Feet Can Tell”, later heruitgegeven als “Stories the Feet Can Tell Through Reflexology/Stories the Feet Have Told Through Reflexology”. Zij beschrijft hierin diverse praktijkvoorbeelden en geeft ook voorbeelden van hoe voetreflexologie in allerlei situaties kan worden toegepast. Zo is de voetreflexologie ontwikkeld tot een werkwijze die ervan uitgaat dat het hele lichaam wordt weerspiegeld in reflexpunten op de voet. Door het uitoefenen van druk op deze reflexpunten worden de bijbehorende delen van het lichaam beïnvloed en dat kan een heilzame werking hebben. De voetreflexbehandeling Tijdens de behandeling ligt u (gekleed) op uw rug op een massagetafel. Als rugligging niet comfortabel is, bijvoorbeeld als u zwanger bent, kunt u in een stoel zitten. Ik geef met duim of wijsvinger enige druk op de reflexpunten op de (blote) voet. Ik behandel altijd alle reflexpunten in beide voeten. Dat doe ik vanuit het -holistische- uitgangspunt dat de mens één geheel is en ook als één geheel behandeld moet worden. Afhankelijk van de vraag waarmee u komt, geef ik speciale aandacht aan bepaalde punten. De behandeling duurt ongeveer een uur. Voor- en nabespreking duren samen nog een kwartier tot een half uur. Tijdens en na de behandeling kunnen diverse verschijnselen optreden. Tijdens de behandeling kan het zijn dat u meer dan gewoonlijk transpireert, dat u het koud of juist warm krijgt, en slaperig wordt. Ook kunnen emoties vrijkomen. Vlak na de behandeling kunt u zich heel ontspannen en loom voelen, of misschien juist heel energiek. In de dagen na de behandeling kunt u merken dat afvalstoffen vrijkomen en uw lichaam verlaten. Ook kunnen symptomen van bestaande en oude ‘kwalen’ tijdelijk verergeren. Al deze verschijnselen kunnen erop duiden dat ‘iets’ in gang is gezet, dat er beweging is. Bij een eventuele vervolgafspraak is het goed om te weten wat u sinds de vorige behandeling heeft ervaren. Dat kan helpen bij het beoordelen van het effect van de behandeling, en bij het begrijpen welke beweging in gang is gezet.